97 yılının ilkbaharının ilk ayında Eskişehirde uyandım bu dünyaya, sanatın her alanına her zaman ilgi duydum. Hepsinin de ucundan bir nebze tuttum lakin yazmak dışında ki sanat dallarında dizginleri elime bir türlü alamadım. Yazmak konusunda dizginleri elime veren 2 insan var. Lisede ki edebiyat hocam ve felsefe hocam. Felsefe hocamın isteği üzerine bir metin hazırlamıştım, metni okuyan hocam metni edebiyat hocama göstermiş. Tam da o metnin konusunda olan bir yarışmanın haberinin gelmesi ve bizim katılmamız. Benim ise belli bir başarı elde etmem ile sonuçlandı. Baktım ki, üzüldükçe iyi geliyor. Daha güzel hayaller kurabiliyorum. Neden yazmayayım ki dedim kendime.

Düşündükçe hatırladım, hatırladıkça üzüldüm, üzüldükçe yazdım.

Her ilhamın bir sebebi var.