Bence bu şiirde Turgut Uyar, kendi yalnızlığını paylaştığı bir palyaçonun ona verdiği dobra cevaplardan bahsediyor bize. Bu palyaço aynaya baktığında gördüğü kişi, kendisi. Dışarıya gülümsüyorum ama makyajımı sildiğimde palyaço benden ayrılmıyor, beni mutlu yalan hayallerimden koparıyor, gibi bir a
